kahulihulihan

Dapat nang iwanan ang nakaraan.

Hindi naman sa dapat kalimutan.

Kundi pansamantalang iwanan

Pagkat ang nakaraan ay gumugulo sa ngayon

At ang bukas ay pinipigilan ng kahapon.

kulang lang

Kulang ang aking araw kung sa maghapon ay:

1.      Hindi ako kumain ng junk food

2.      hindi ako nakapaglakad ng mahigit dalawang kilometro ng walang pahinga.

3.      hindi ako bumili ng pananghalian o hapunan sa Alice’s Carinderia

4.      hindi ako naglakad sa may KNL.

5.      hindi ako tinawag sa aking tunay na pangalan.

6.      hindi ako tumambay sa Agu-tambayan.

7.      hindi ako nanlait ng kung sino man.

8.      hindi ko narinig ang humihilik naming kapitbahay.

9.      hindi ako nag-laptop.

10.  hindi ako nagtext.

11.  hindi ako na-late sa kahit alin as mga klase ko.

12.  hindi ako nag-drawing ng kotse o kahit ano pa man.

13.  hindi ko suot ang aking relo’t singsing. At higit sa lahat…

14.  hindi KITA nakita.

Kamusta naman?!

Wala Lang

Palakad-lakad, paikot-ikot.

Titingin sa kawalan, biglang hihinto.

Titingin sa oras, mapapaisip, lalakad muli.

 

Ilang beses na akong nakaranas ng maiwan sa ere. Yung tipong pagpapalanuhan ang ganito tapos last minute ay biglang magbabago ang isip dahil sa kung anumang palusot.

Madalas mangyari sakin ‘to. Minsan, napapaisip ako bakit lagi nalang ako naiiwan sa ere. Marunong naman akong umintindi ng kung anumang dahilan ngunit minsan talaga’y hindi na makatarungan ang dahilan.

Sayang lang ang oras na inilalaan ko.

Muling maglalakad, paikot-ikot.

Hihinto.

Titingin sa langit, titingin sa oras.

Titingin sa kawalan.

Muling maglalakad.

Wan Tutri Ownine

I got drunk last night. My friend invited me to drink and I got a bit drunk last night. I can’t control myself and I got drunk last night. I do hope our guest didn’t judge me because I got drunk last night. I wasn’t able to shut my mouth because I got drunk last night. I was saying things and my friends were laughing at me because I got drunk last night. But hey, the joke’s on them though I was drunk last night.

So Effffing Weird

It was past twelve, I was in our room. the door was open.

I was sitting on my bed facing the open door and typing a report in physics.

All of a sudden, as i was to glimpse at the door, something ,I only recognized with two small legs, passed by the door and went to the opposite room. i fell still for a moment processing what i just saw. 

Thinking it was safe to just ignore the "thing", i continued what i was doing.

Then, as I tried to look at my side, I saw it again walking out of the room. 

I don't know if i was just hallucinating.

Maybe yes, maybe no. 

But now, with our door closed, i don't care anymore.

wasak

mangyaring nauso nang muli ang kabaliwang hatid ng pag-ibig sa aking palibot,

narito't maghandog ako ng isang maikling tulang nagmula sa kunsaan man sa kasuluk-sulukan ng aking muni't puso

Pag-ibig, siyang musika ng puso

‘pag tumama’y isip gulong-gulo

‘pag nariyan na’y  buhay nagbabago

Lahat naloloko maging man tuso

Paraiso Kong Diwa 2

Sa aking diwa, mukha niya’y kaparang anghel

Walang bahid nang kasalanan, walang bahid ng kalokohan.

Wari’y isang banal

Sa aking pandinig tinig niya’y umaawit

Puno ng tamis

Sa aking pandama, balat niya’y walang sinlambot

Bulak sa dalisay

Sa aking pakiramdam, tibok ng kanyang puso’y musika

Ritmong sapak sa kulay

Sa aking diwa, bumubuhay

Cold January

Despit all the coldness the this january has brought, I'm all heated up. God knows why. :D